lyrics
CADEAS DE PAPEL
Xa o sei, os beizos teus non din nada,
agora é a túa boca a que me fala.
Teu corpo é un recordó que abre o cheiro da miña casa,
xoga a misterio, a escuridade, borrándonos.
Choveu tanto, meu ben, e foi tan forte…
Non se pode queimar leña mollada.
Muller, non quero que a túa vida chegue ata o límite,
sempre dudando do noso amor, libérate.
Muller, debes de ter aínda proxectos,
desexos de un futuro que aquí non vive.
Aférrate á saída, non hai obrigas nin privilexios,
deixa de amarme, non tes porqué porme un prezo.
Cadeas de papel para atrapa-lo sol,
que pode responder preguntas sen mañá,
colle o pasado teu, dalle abrigo nas mans,
rebélate outra vez, eu non son eu,
non debes baixar máis.
Xa o ves, se este é o fin, de nanda vale
limpar vellos espellos das paredes,
agora bastará que deixe á noite de chover
para que brille o arco da vella na túa pel.
credits
from
Acústico,
released November 30, 2015
Ao vivo en Lisboa na primaveira de 2.005
license
all rights reserved